Adri Ros – ‘De Prins van Filletino’, de eerste Nederlandstalige roman met de economische crisis als onderwerp, verscheen eind mei van de hand van Geert Kimpen. September 2011 verklaarde het bergdorpje Filettino zich onafhankelijk van Italie en van de regering-Berlusconi. De burgemeester riep zichzelf tot Prins uit, en begon zijn eigen munt. Toen Geert Kimpen dit hoorde, sprong hij meteen in zijn auto, reed naar Filettino en deed daar de inspiratie op voor deze spannende, inspirerende en humoristische roman over de crisis.
De eerste lezers van het boek, waaronder ik, zijn er laaiend enthousiast over: Dit boek heeft verschillende lagen waardoor ze een brede groep mensen zal aanspreken. Het verbindt een waar gebeurd ‘helden’ -verhaal met gewone mensen uit een eenvoudig bergdorp in hun worsteling met emoties van boosheid, liefde en saamhorigheid waardoor ze haast boven zichzelf uitstijgen terwijl ze ook nog steeds zichzelf zijn.
Filettino zegt ‘Basta’
Geert Kimpen verdiepte zich voor deze roman in de financiële wereld en komt tot de conclusie dat zij gebaseerd is op een zeepbel: “Hoeveel mensen weten dat de euro gebaseerd is op niets? Hij heeft geen enkele tegenwaarde. Als we morgen besluiten ons geld van de bank te halen, stort de boel in, omdat ons geld gewoonweg niet bestaat. Het is een fictieve, digitale werkelijkheid. Ik wilde dat grote verhaal, dat niemand meer begrijpt en dat iedere avond in de journaals over ons heen dondert, in het klein vertellen.
De inspiratie vond Geert toen hij op TV plots een verrassend item zag over een klein bergdorpje in Italië waar de inwoners het heft in eigen handen namen. Ze hadden genoeg van de ellende van de Europese eenwording en de maatregelen die hen troffen. Ze moesten fuseren met een nabijgelegen dorp. ‘Fuseren met het dorp van de rivaliserende voetbalclub, dat nooit’, zeiden ze. De maat was vol. Geïnspireerd door hun burgemeester verklaarden ze hun dorp onafhankelijk, de burgemeester riep zichzelf tot prins uit, en ze begonnen hun eigen munt. Ze maakten met elkaar een vuist waardoor hun moedeloosheid in kracht veranderde.”
Cover boek gebruikt als verkiezingsposter
“”Het was geweldig om daar de moed en de hoop te zien. Mensen die weer geloof hadden in de toekomst. De hele wereldpers was neergestreken in Filettino. Mijn vrouw, mijn dochter en ik werden gebombardeerd tot buitenlandse waarnemers bij de parlementsverkiezingen, en moesten in het bovenzaal van het café mee de stembiljetten tellen.”” vertelt Geert Kimpen enthousiast. “Met 500 miljoen Europeanen laten we gelaten de economische rampspoed over ons heen komen. Al voelen we aan ons water dat het niet klopt dat we miljarden moeten bijdragen aan het overeind houden van banken en landen die dreigen in te storten, toch doen we niets. Zelfs wanneer in Cyprus mensen van hun spaargeld beroofd worden, komen we niet in actie. Het lijkt allemaal een ver van mijn bed show, die economische crisis en de verregaande beslissingen die genomen worden. Terwijl het gevolg van die maatregelen overal voelbaar zijn.
Kijk naar hoe moeilijk de middenstand het heeft, om nog maar te zwijgen van de stille armoede achter zovele deuren, waar we niet over praten. Waarom laten we dat allemaal gebeuren? Dat is waarom ik zo geraakt werd door dat bergdorpje. Hun situatie was misschien nog uitzichtlozer, maar zij hebben bewezen dat we het heft in eigen handen kunnen nemen. In mijn roman, laat ik de oplossingen zien, waar ze zelf aan kunnen bijdragen. Wat we zelf kunnen doen om aan deze vicieuze cirkel van ellende te ontsnappen. Ik wil moed geven, inspireren, en niet bij de pakken blijven zitten.”
Geert ontmoette onlangs de prins voor een tweede keer in het Europees Parlement in Brussel. De prins, Luca Sellari, was daar om erkenning te vragen van de andere landstaten voor zijn Prinsdom. “We kunnen het inmiddels goed met elkaar vinden en hebben bijna dagelijks even contact via de chat. Hij is zo trots dat er een boek over hem verschijnt, dat hij mijn cover als verkiezingsposter heeft gebruikt.”
Het klopt! Dit is een supermooi, heel bemoedigend boek in barre economische tijden. Erg knap geschreven. Aanrader!!